Στην ιστορία του Κυπριακού η διετία 1972-1974 είναι κρίσιμη καμπή, γιατί τότε παρουσιάστηκε και χάθηκε η τελευταία ευκαιρία να διασωθεί η συμβίωση και συνεργασία των Ελλήνων και Τούρκων του νησιού, όπως είχαν διαμορφωθεί από το κοινό παρελθόν τους. Έλληνες και Τούρκοι κατόρθωσαν να φτάσουν πολύ κοντά στην ειρηνική λύση του προβλήματος, που στηριζόταν στο σεβασμό των εστιών και του πολιτισμού των δύο κοινοτήτων. Η επιτυχημένη αυτή προσπάθεια θα είχε τεράστια σημασία στις σχέσεις των δύο εθνών, αν δεν καταστρεφόταν απροσδόκητα από βίαια γεγονότα, άσχετα μ\' αυτήν.
Ο συγγραφέας του βιβλίου, που συνέπραξε στην προσπάθεια αυτή σαν εμπειρογνώμονας, έζησε το Κυπριακό στον εσώτατο πυρήνα του, δηλ. σαν εθνική σύγκρουση Ελλήνων και Τούρκων. Στην εμπειρία του αυτή στηρίζεται το χρονικό των ενδοκυπριακών συνομιλιών 1972-1974, που αποκαλύπτει τη σπουδαιότερη, αλλά άγνωστη μέχρι σήμερα πτυχή του Κυπριακού.